1999 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nda 25 Kasım günü "Kadına Yönelik Şiddete karşı Uluslararası Mücadele Günü" olarak kabul edilir. Bu gün, kadına karşı şiddetin gündeme getirildiği, tartışıldığı, çözümler üretilmeye çalışıldığı bir gündür.

Aslında yaşadığımız olaylar ve içinde bulunduğumuz durum kadınlar için gittikçe artan ve sürekli mücadeleyi gerektirecek boyuttadır. Kamusal veya özel alanda kadına yönelik sözel, fiziksel, ekonomik, psikolojik, cinsel alanlardaki şiddetin gittikçe arttığını gözlemliyoruz. Ne yazık ki sayısal veriler gözlemleri destekliyor.

Dünyada her yıl sayıları bir milyonu aşan kadın kaçırılıyor; bunların yüzde sekseni cinsel köle oluyor.

Her yıl sayıları atmış milyonu aşan 18 yaşından küçük kız çocuğu evlendiriliyor. Kadınların yarısı cinsel şiddetle karşılaşıyor.

Şimdiye kadar sayıları yüz milyonu aşan kız çocuğu sünnet edildiği için cinselliğini yaşayamıyor, vücut bütünlüğü büyük ölçüde zedeleniyor.

Kadınlara tecavüz, bir savaş yöntemi olarak sistemli bir hale geldi. Bosna Hersek'te yirmi bin, Ruanda'da iki yüz elli bin kadın tecavüze uğradı. Halen IŞİD terör örgütünce genç kadınlar ve kız çocukları alınıp satılmakta, tecavüze uğramakta.

2015 yılı henüz bitmedi ama Türkiye’de 250 kadın erkekler tarafından öldürüldü.

Kadının her alanda ve her şekildeki şiddetten korunması için yasalar ve alınan önlemler yeterli değil. Tersine yetkililer tarafından cinsiyet ayrımcılığını körükleyen, kadını kısıtlayıcı, tehditkâr söylemler her geçen gün artıyor. Kadınların eğitiminin, kişisel gelişiminin, toplumsallaşmasının engellenmesi, erken evlendirilmesi şiddete ortam hazırlayan önemli etkenler ve mutlaka önüne geçilmesi gerekiyor.

Kadınlar ve soruna duyarlı tüm yurttaşlar olarak kadına yönelik şiddetin önlenmesi için mücadele edilecek çok alan ve alınacak çok yolumuz var. Bu konuda çözüm için cinsiyet farklılığına eşitlikçi bir gözle bakabilen dünya görüşüne sahip, içten, kararlı yöneticileri seçebildiğimiz zaman işimiz kolaylaşacaktır.